محمدحسین پویانفر، من ایرانم و تو عراقی

⁣من ایرانم و تو عراقی؛ چه فراقی چه فراقی!
بگیر از دلم یه سراغی؛ چه فراقی چه فراقی!
دوری و دوستی سرم نمیشه و هیچ کجا واسم حرم نمیشه و…
از تو دورم باورم نمیشه و دارم میمیرم!
کربلا واسم ضروریه حسین؛ اربعین اوضاع چجوریه حسین؟
کار من امسال صبوریه حسین؛ دارم میمیرم!
من ایرانم و تو عراقی؛ چه فراقی چه فراقی!
بگیر از دلم یه سراغی؛ چه فراقی چه فراقی!
جوونیم فدا سر ساقی؛ چه فراقی چه فراقی!
آرزومه راهی مشایه شم؛ کربلایی شم باهات همسایه شم…
پرچم سرخت باشه؛ آسایشم آروم جونم
این روزا عطر اقاقیا میخوام؛ تلخی چای عراقی رو میخوام
گریه تو صحن ساقیو میخوام آروم جونم…
من ایرانم و تو عراقی؛ چه فراقی چه فراقی!
بگیر از دلم یه سراغی؛ چه فراقی چه فراقی!
رو قلبم گذاشته چه داغی! چه فراقی چه فراقی!
اشکم روی ورق های لحوف؛ ریخت تا خوندم من از چشم حروف
زخمی کردن تنت رو با سیوف
میگن نیزه امونتو برید؛ زینب بی تو یه روز خوش ندید
صلی الله علیک؛ یا شهید غریب مادر…